Yeşile çalan ela gözleri vardı onun.
Bir gülerdi, gözlerinin ta içine kadardı gülümsemesi.
Hareler daha bir harelenirdi göz bebeklerinde.
Öfkelendi mi bir, savaş çıkardı baktığı yönde.
Bombalar yağdırırdı bakışları bakışlarıma,
Düşman askeri öldürürcesine.
Soğuk kış geceleri gibi üşütürdü bazen,
Nasıl bir tipiye tutulursun anlamazdın bile.
Ama bir güldü mü, bir kerecik güldü mü gözleri,
Sanırsın cennet serilmiş önüne.
Yusuf'tan mı almıştı güzelliğini bilmem.
Elma soyan eller O'na bakarken mi kestiler kendisini?
Kim demiş Züleyha günahkar
Bunca alım, bunca güzellik günah değil mi?
Yeşile çalan ela gözleri vardı onun.
Bir gülerdi,
Gözlerinden mevsimler geçerdi...
wooow..
YanıtlaSil